Pasożyty wewnętrzne to jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych u psów i kotów. Choć wielu opiekunów zwierząt domowych regularnie stosuje środki przeciwpasożytnicze, wciąż wiele przypadków inwazji pasożytniczych pozostaje niezdiagnozowanych lub leczonych z opóźnieniem. W tym artykule wyjaśniamy, jakie pasożyty wewnętrzne najczęściej występują u psów i kotów, jakie są objawy inwazji, jak przeprowadzać skuteczną diagnostykę oraz jak chronić pupila przez cały rok.
Najczęstsze pasożyty wewnętrzne u psów i kotów
Glisty (Ascaris)
Glisty to najczęściej spotykane nicienie u szczeniąt i kociąt. Ich larwy mogą przenosić się do płodu przez łoŻysko lub z mlekiem matki. Dorosłe glisty bytują w jelicie cienkim, gdzie powodują stany zapalne, biegunki i spadek masy ciała.
Tasiemce (Cestoda)
Tasiemce często trafiają do organizmu psa lub kota przez zjedzenie pchły będącej żywicielem pośrednim. Objawy zarażenia to swędzenie odbytu, obecność „członów” tasiemca w kale, spadek apetytu i osłabienie.
Włośnie (Trichinella)
Choć rzadziej spotykane, włośnie są bardzo groźne. Mogą przedostawać się do mięśni i wywoływać silne reakcje zapalne. Zarażenie może nastąpić przez zjedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa.
Kokcydia (Coccidia)
Te pierwotniaki najczęściej atakują młode osobniki. Wywołują ciężkie biegunki, odwodnienie, a nawet śmierć u niedoświadczonych opiekunów.
Toksoplazmoza (Toxoplasma gondii)
Toksoplazma to pasożyt pierwotniaczy, który często bytuje u kotów. Dla ludzi (szczególnie kobiet w ciąży) może być bardzo niebezpieczny. Objawy u kota mogą być subtelne, ale inwazja może powodować gorączkę, problemy neurologiczne i osłabienie.
Objawy pasożytniczych inwazji
Nie zawsze pasożyty dają jednoznaczne objawy. Wiele zależy od wieku, kondycji zwierzęcia i intensywności inwazji. Do najczęstszych objawów należą:
- Biegunka lub zaparcia
- Wymioty
- Utrata masy ciała
- Osłabienie, apatia
- Swędzenie okolic odbytu
- Pogorszona kondycja sierści
- Wzdęcia i ból brzucha
Diagnostyka pasożytów wewnętrznych
Najpewniejszym sposobem potwierdzenia obecności pasożytów są badania kału wykonywane w laboratorium weterynaryjnym. W niektórych przypadkach weterynarz może zlecić badania serologiczne, testy PCR lub badania obrazowe.
Diagnostykę warto przeprowadzać regularnie, szczególnie w przypadku młodych zwierząt, kotów wychodzących, psów przebywających w hotelach dla zwierząt, na wybiegach czy w lasach.
Skuteczne metody leczenia
Leczenie pasożytów wewnętrznych musi być dostosowane do rodzaju pasożyta i stanu zdrowia zwierzęcia. Do najczęściej stosowanych należą:
- Preparaty przeciwrobacze (np. fenbendazol, prazikwantel, pyrantel)
- Antybiotyki (w przypadku wtórnych infekcji)
- Leki przeciwpierwotniacze (np. sulfonamidy przy kokcydiozie)
- Suplementacja i dieta wspomagająca
Warto podawać leki zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii oraz powtórzyć kurację, by zlikwidować larwy i postacie przetrwalnikowe.
Profilaktyka – klucz do zdrowia
Najlepszym sposobem na pasożyty jest skuteczna profilaktyka. Oto co możesz zrobić jako odpowiedzialny opiekun:
- Regularne odrobaczanie (co 3-6 miesięcy lub według zaleceń lekarza)
- Unikanie kontaktu z odchodami innych zwierząt
- Ochrona przed pchłami i kleszczami, które mogą przenosić larwy
- Dbanie o higienę kuwety i miejsca odpoczynku pupila
- Niepodawanie surowego mięsa i podrobów
Pasożyty a zdrowie domowników
Nie można zapominać, że niektóre pasożyty są zoonozami, czyli mogą przenosić się ze zwierzęcia na człowieka. Szczególnie narażone są dzieci, osoby starsze i kobiety w ciąży. Dlatego tak ważne jest, by utrzymywać odpowiedni poziom higieny i wykonywać regularne kontrole weterynaryjne.
Pasożyty wewnętrzne są powszechnym i poważnym zagrożeniem dla zdrowia psów i kotów. Jednak dzięki regularnej profilaktyce, szybkiej diagnostyce i skutecznemu leczeniu można skutecznie chronić swojego pupila przed powikłaniami. Pamiętaj: lepiej zapobiegać niż leczyć, a zdrowy pies i kot to szczęśliwy opiekun.
